Poniedziałek

 Nasza podróż zaczęła się w poniedziałek o 7.15 kiedy to wszyscy zebraliśmy się na lotnisku. Po dość szybkim locie samolotem wylądowaliśmy w Zurychu. Udaliśmy się stamtąd na dworzec, gdzie czekaliśmy na pociąg. Po przybyciu do naszego celu podróży – Feldkirch, zapoznaliśmy się z rodzinami, u których mieliśmy spędzić następny tydzień. Pierwszą atrakcją, która na nas czekała było zwiedzanie zabytkowego miasta, poprzez poszukiwanie charakterystycznych punktów, takich jak herb czy malowidło. Następnie udaliśmy się na obiad, a potem do Austriackich rodzin.

 Wtorek

 Wtorek był dniem prezentacji. Najpierw każdy udał się na typową lekcję w Austrii. Następnie razem z Hiszpanami, Austriakami i Turkami zebraliśmy się w auli. Tam każdy dostał pamiątkową koszulkę i obejrzeliśmy występy przygotowane dla nas. Po części artystycznej była krótka przerwa. Po przerwie przedstawiciele każdego państwa prezentowali swoje prace i wyniki doświadczeń. Tak wyglądał wtorek.

 Środa

 W środę udaliśmy się natomiast do znanej narciarskiej miejscowości „Lech”. Tam w zależności od umiejętności narciarskich uczyliśmy się jeździć na nartach bądź Ci, którzy już potrafili jeździli na pięknych Alpejskich trasach. Zjedliśmy też tam bardzo smaczne Alpejskie danie. Po wszystkim powróciliśmy z tej pięknej ośnieżonej krainy do Feldkirch.

 Czwartek

 W czwartek rano udaliśmy się na osobne lekcje, gdzie integrowaliśmy się z młodzieżą z innych państw. Usłyszeliśmy też krótką historię Feldkirch. Następnie udaliśmy się na spotkanie z burmistrzem. Po udanym spotkaniu mieliśmy czas wolny, a następnie udaliśmy się do szkoły.

 Piątek

 W piątek udaliśmy się do Szwajcarii, gdzie zobaczyliśmy piękny amfiteatr nad brzegiem jeziora. Następnie udaliśmy się do parlamentu, gdzie mogliśmy zasiąść na miejscach posłów i wysłuchać krótkiej historii tego miejsca. Następnie udaliśmy się do muzeum, gdzie wzięliśmy udział w aktywnym zwiedzaniu i podziwialiśmy zarówno żywe zwierzęta, jak i piękne kamienie.

 Sobota

 Sobota była bardzo luźnym dniem. Rano udaliśmy się na uprawianie sportów, takich jak jazda konna, piłka nożna, siatkówka i wiele innych. Następnie mieliśmy cały dzień wolny, aż do imprezy pożegnalnej. Dostaliśmy na niej certyfikaty. A potem bawiliśmy się do północy.

 Niedziela

 Niedziela była ostatnim dniem. Musieliśmy się pożegnać z rodzinami, u których spędziliśmy tydzień. Potem odjechaliśmy pociągiem z Feldkirch i powróciliśmy do Polski, gdzie z kolei czekali na nas nasi rodzice a w głowie pozostało mnóstwo cudownych wspomnień!

 

Patryk

W trakcie pobytu oraz po przyjeździe z Hiszpanii nasze redakcyjne uczennice spytały uczestników jak podobał im się wyjazd. Oto niektóre z odpowiedzi :).

Redakcja: Paula, jakie jest twoje ulubione wspomnienie związane z Twoim „Comenius Friend”?

Paula: Moim ulubionym wspomnieniem jest moment, kiedy po raz pierwszy zobaczyłam Julię na stacji kolejowej. Jak tylko się zobaczyłyśmy, rzuciłyśmy się sobie w ramiona i wyściskałyśmy. Było to dla nas obu bardzo naturalne, ponieważ przed „pierwszym” spotkaniem dużo rozmawiałyśmy na skypie oraz facebooku. Czułyśmy się jakbyśmy znały się już wcześniej

Redakcja: Jak wyglądał twój tydzień z Julią? Czym różnił się od Twojego typowego tygodnia?

Paula: Starałam się, żeby ten tydzień wyglądał w dużym stopniu tak jak mój typowy tydzień, aby Julia mogła zobaczyć, jak na co dzień żyje się w Hiszpanii. Na posiłki jadałyśmy moje ulubione typowe katalońskie potrawy. Największą różnicą było to, że cały czas rozmawiałam po angielsku. Przyzwyczaiłam się do tego szybciej niż myślałam. Więcej czasu spędzałyśmy też poza domem. Starałam się podczas tego tygodnia pokazać Julii to, co dla mnie najważniejsze oraz zapoznać ją z moimi znajomymi i rodziną.

Redakcja: Agnieszko, miałaś jakieś obawy przed wyjazdem do Terrassy?

Agnieszka: Oczywiście, przed wyjazdem bardzo się stresowałam, ale w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Obawiałam się trochę, że będę miała problem z porozumiewaniem się z innymi osobami. Jedyną możliwością dogadania się było przecież rozmawianie w języku angielskim, co wydawało mi się bardzo trudne. Postanowiłam jednak potraktować to jako świetną okazję do sprawdzenia moich umiejętności komunikowania się w tym języku. Dodatkową obawą było dla mnie to, że zostanę okradziona, zgubię ważne dokumenty, takie jak paszport albo po prostu sama zgubię się wśród tłumu przemierzającego ogromną i obcą mi Barcelonę.

Redakcja: Czy te obawy sprawdziły się w praktyce?

Agnieszka: Zdecydowanie nie. Wszystkie moje obawy okazały się bezpodstawne. Nie miałam żadnych problemów w dogadaniu się z Ivet. Gdy nie wystarczał nam język angielski, uczyłyśmy się nawzajem naszych języków. Wszyscy spędzaliśmy razem cudowny czas, podczas którego towarzyszyła nam dobra zabawa i dużo śmiechu. Udało mi się nawet niczego nie zgubić

 Redakcja: Max, czy polubiłeś swojego comeniusowego przyjaciela?

Maximilian: Tak, od pierwszego spotkania świetnie dogadywaliśmy się z Urim. Bardzo się zaprzyjaźniliśmy. Uri to naprawdę dobry, pomocny i przezabawny chłopak. Pomógł mi odnaleźć się w tym miejscu oraz zapoznać z wieloma niesamowitymi ludźmi. Ze wszystkich sił starał się, aby ugościć mnie jak najlepiej oraz, żeby niczego mi nie brakowało. Zawsze był uśmiechnięty i w dobrym humorze. Przez ten tydzień bardzo się polubiliśmy i jak często powtarzałem… He has my respect

Redakcja: Czy będziesz starał się utrzymywać kontakt z Uri’m?

Maximilian: Mam nadzieję że uda nam się utrzymywać kontakt jak najdłużej. Osobiście postaram się tego dopilnować, ponieważ nie chciałbym stracić takiego przyjaciela. Staramy się rozmawiać tak często jak się da na facebook’u czy skypie. Obaj z niecierpliwością wyczekujemy lutego, kiedy Uri przyjedzie do mnie do Austrii.

Redakcja: Laura, w jaki sposób przygotowałaś się do goszczenia osoby biorącej udział w tym projekcie? Czy było to trudne zadanie?

Laura: To nic trudnego jeśli naprawdę zależy ci na tym, by ugościć kogoś jak najlepiej. Starałam się, aby osoba, którą gościłam, poczuła się jak u siebie w domu. Ciągle zadawałam pytania typu: „Czy to lubisz?” albo „Potrzebujesz czegoś?”. Bardzo zależało mi, aby do domu wrócił z jak najlepszymi wspomnieniami z tego miejsca.

Redakcja: Jakie jest Twoje ulubione wspomnienie z tego tygodnia?

Laura: To bardzo trudne by wybrać ten jeden, ulubiony moment, gdyż wszystko co przeżyłam podczas tego tygodnia było niesamowite. Dyskoteka, która odbyła się ostatniego dnia, wspólnie zorganizowana kolacja w Viena’s Restaurant oraz wyjście na kręgle to tylko nieliczne z wspaniałych chwil, które razem spędziliśmy. Te siedem dni było tak cudowne, że na pewno będę je pamiętać do końca życia, a nawet dłużej…